Wat te doen bij overlijden
Het allereerste dat je doet als iemand die je lief hebt overlijdt, is niets. Gewoon even zijn, daar, in het moment. En laat binnensijpelen wat er gebeurt. Neem je tijd, je hoeft niet overhaast te werk te gaan. Je hebt die tijd nodig en mag die ook nemen om te beseffen wat er gaande is. Misschien wil je nog even alleen zijn met de overledene of wil je anderen er eerst nog bij laten vooraleer de arts wordt verwittigd. Een arts komt langs om vast te stellen dat de overledene gestorven is en noteert daarbij dag en uur van overlijden. Daarna bepaal je zelf de verdere stappen omtrent lichaamsbestemming, verzorging en hoe je afscheid wil nemen.
Mocht je me nodig hebben, dan sta ik voor je klaar. We bekijken samen wie wat op zich kan nemen en hoe ik jullie hierin kan begeleiden.
Neem je tijd,
je hoeft niet overhaast
te werk te gaan.
Hoe doe je dat?
Ik heb geen pasklaar draaiboek waar een afscheid van iemand die je graag ziet, standaard in moet passen. Want elk afscheid is immers een afdruk of weerspiegeling van degene die je loslaat. Hoe meer herkenning erin zit voor degene die achterblijft hoe meer troost en heling dat kan brengen.
We kijken samen naar wat je wil, we brengen ieders wensen in kaart, ook die van de overledene, en zorgen zo voor een afscheid helemaal in lijn met wie je moet missen en dat op zo’n manier dat je er troost én kracht uit put. Daarbij doen we gewoon. Of net buitengewoon. Zolang het samenzijn goed voelt en hoort bij wat jij nodig hebt.
Je hoeft niet per se afscheid te nemen in een aula. Dat kan ook in de tuin, tijdens een wandeling, of bij een glaasje in het favoriete café van wie je moet missen. Dat kan met heel veel familie en vrienden, maar evengoed kan dat in klein gezelschap zijn. Of eerst in klein gezelschap rond het lichaam en later met vrienden en familie samen afscheid nemen rond de urne. De mogelijkheden zijn eigenlijk oneindig en tegelijk maar zo mogelijk als dat het voor jou klopt. We doen wat je nodig hebt op dat moment en dat bepaal jij.
Je hoeft niet per se afscheid te nemen in een aula.
Dat kan ook in de tuin, tijdens een wandeling,
of bij een glaasje in het favoriete café van wie je moet missen.
Vooraf praten
Het kan rust brengen om op voorhand jouw afscheid bespreekbaar te maken. Je hoeft daarom niet ziek te zijn, het einde hoeft niet dichtbij te zijn om daar al eens bij stil te staan. Wat zou je willen, wat vind je belangrijk, wie wil je erbij betrekken…
Je hoeft dat niet per se officieel vast te leggen, je kan dit gewoon aankaarten bij je familie of vrienden. Ga erover in gesprek, noteer dit ergens en geef mee aan iemand waar je op kan vertrouwen waar wat te vinden is. Wil je liever officieel te werk gaan, dan kan je een wilsbeschikking vastleggen bij je gemeente.
Weet je niet goed hoe je hiermee begint, wat er juist mag en kan. Dan ben ik er voor je. Altijd welkom, dan bekijken we samen wat je wensen zijn en hoe we dat kunnen rijmen met de noden van wie achter blijft.
